SKETCH, ILLUSTRATION

2010 –  ‘Sketch, Illustration.’ Baia Gallery. Tbilisi, Georgia

The exhibition “Sketch, Illustration” offers the largest hidden segment of the works by Irakli Parjiani that has been so far unfamiliar to us. This is for the first time that the sketches for his pictures will be exhibited enabling us to follow the process of creation of the artist’s well-known paintings and series.

How the pictures of various series, the religious compositions and the illustrations were being created or how the compositions of abstractions, of Berlin Cycle and of religious pieces – Adam and Eve, Crucifixion, Annunciation and others – were being made? What kind of modifications have the sketches gone through to the final objects, the paintings?

All of this is clearly visible in the numerous sketches offered at the exhibition. The black-and-white as well as the color sketches made at different years represent the stet-to-step transformation of an idea to the embodiment thereof. The exhibition makes it possible for us to see the course taken by the artist to reach the final solution.

These works made during the intermediate process and featuring individual characters, landscapes or religious scenes, involve such a powerful artistic potential in themselves that each of them is possible to be perceived as a completed object.

They are the sketch studies, the sketch pictures with all of their artistic, expressive and emotional features. Also, they possess the advantage of initially fixing the concept and the mood of the topic. Besides, when making a sketch, the artist does not reckon with the future viewers; this is his secluded world, and such works are never meant to be exhibited. Being more intimate, they produce the impression of an experiment, a risk, a discovery and, sometimes, even a game. That is why all of this can enjoy the status of “private letters” that, in the end, are addressed to the paintings. The artist makes a sketch wishing to “test” and transform his concept, emotion or his compositional choice. This is the first time when he deals with the chosen theme, and therefore one can feel particular frankness and freedom therein, sometimes even a bit of humor. It means he makes the “working notes” – the entire system of characters, signs and objects – for the main “text”, the picture.

That is why these sketches are the manifestation of the initial discoveries and findings of the artist. It is where his characters appear for the first time and come to live, where the landscapes acquire their shapes and where the whole system of image-objects emerges by way of boats, minerals or abstract models.

One can sense freedom in the process of drawing those sketches. The artist’s hand seems to follow the speed of his mind. The dynamics of the figures resembles the flight of a bird yet it is a leisure flight – on the earth. The figures seem to be transparent, intangible, made by applying some shining texture, although such an amazing effect is mostly achieved by a pencil. The drawings leave the impression of color paintings, and emotionally those small luminous pictures also convey the mood of full-scale works; they concentrate in themselves the main energy that thereafter would nourish the entire art of Irakli Parjiani.

ესკიზი, ილუსტრაცია

2010 – „ესკიზი, ილუსტრაცია“. ბაია გალერეა. თბილისი, საქართველო.

გამოფენა ესკიზი ილუსტრაცია ირაკლი ფარჯიანის შემოქმედების ყველაზე ვრცელ, ფარულ და ჩვენთვის უცნობ მონაკვეთს წარმოადგენს. პირველად გამოიფინება ესკიზები სურათებისათვის. გამოფენა შესაძლებლობას მოგვცემს თვალი გავადევნოთ ირაკლი ფარჯიანის ცნობილი სურათებისა და სერიული ნამუშევრების სექმნის პროცესს.

   როგორ იქმნებოდა სხვადასხვა სერიის სურათები, რელიგიური კომპოზიციები და ილუსტრაციები? აბსტრაქციების, ბერლინის ციკლის, რელიგიური სიუჟეტების – ადამ და ევას, ჯვარცმის, ხარების და სხვა კომპოზიციები? რა მოდიფიკაციას განიცდიდა ესკიზი ფინალურ ობიექტამდე – სურათამდე? ეს ყველაფერი კარგად ჩანს გამოფენაზე წარმოდგენილ მრავალრიცხოვან ესკიზებში. შხვადასხვა წლებში შესრულებული შავ-ტეთრი და ფერადი ჩანახატები ეტაპობრივად ასახავენ იდეის ტრანსპორმაციას -მის განხორციელებამდე. გამოფენა სასუალებას გვაძლევს დავინახოთ, თუ რა გზით მიდიოდა მხატვარი საბოლოო გადაწყვეტილებამდე.

   ეს, შუალედურ პროცესში შესრულებული ნამუშევრები, წარმოდგენილი ხან ცალკეული პერსონაჟის, ხან ლანდშაფტის, ხან რელიგიური სიუჟეტის სახით, თავისთავად ატარებენ მხატვრულობის ისეთ პოტენციას, რომ თითოეული მათგანი დასრულებული ობიექტის სახითაც სეიძლება აღიქვათ.

    ეს არის ესკიზი – ჩანახატი, ეს არის ესკიზი – სურათი, ყველა თავისი მხატვრული, გამომსახველობითი და ემოციური მახასიათებლებით. გარდა ამისა, მათ თემის კონცეფციისა და განწყობის პირველად დაფიქსირების უპირატესობაც გააჩნიათ. თანაც, ესკიზებსი მხატვარი არ ითვალისწინებს მომავალ მაყურებელს; ეს მისი დახურული სამყაროა და ამ ნამუშევრებს მისთვის პრეზენტაციული დანიშნულება არ გააჩნიათ. უფრო ინტიმურია. ექსპერიმენტის, რისკის, აღმოცენის და ზოგჯერ თამაშის შთაბეჭდილებას ტოვებს. ამიტომ, შეიძლება ამ ყველაფერს “პირადი წერილების” სტატუსი ჰქონდეს, რომლის ადრესატიც საბოლოო თვალსაზრისით – სურათია.

    მხატვარი ესკიზებში “ამოწმებს”, გარდაქმნის თავის კონცეფციას, ემოციას, კომპოზიციურ არჩევანს. პირველად ეხება არჩეულ თემას. ამიტომ ამ ესკიზებში განსაკუთრებული გულწრფელობა და თავისუფლება იგრძნობა. იუმორის უფლებასაც კი აძლევს თავს. ანუ ქმნის ძირითადი “ტექსტის” – ნაწარმოებების – ‘ჩანაწერებს’: პერსონაჟების, ნიშანთა და ობიექტთა მთელი სისტემის სახით.

   ამიტომ ეს ესკიზები მხატვრის პირველი აღმოცენების და მიგნებების მანიფესტაციაა. პირველად აქ ჩნდებიან და სიცოცხლეს იწყებენ მისი პერსონაჟები, ფორმას იღებს ლანდშაფტი, წარმოიქმნება სახე – ობიექტების მთელი შისტემა: ნავების, მინერალების, აბსტრაქტული მოდელების სახით.

   ამ ესკიზებსი ხატვის პროცესისი თავისუფლება ჩანს. მხატვარი თითქოს ფიქრის სისწრაფეს მიჰყვება ხელით. ფიგურების დინამიკა ფრინველის ფრენის მსგავსია. ნელი ფრენაა – დედამიწაზე. ფიგურები თითქოს გამჭვირვალეა. არამატერიალური, მანათობელი ფაქტურით არის შესრულებული და ამ საოცარ ეფექტს ძირითადათ ფანქრით ქმნის. გრაფიკით მიღწეულია ფერწერის შთაბეჭდილება და ეს პატარა მანატობელი სურათები ეომციურადაც დიდი ნაწარმოებების მსგავს განწყობას ატარებენ. ანუ სწორედ მათშია თავმოყრილი ის ძირითადი ენერგია, რომელიც შემდგომში, ირაკლი ფარჯიანის მთელ შემოქმედებას ასაზრდოებდა.